چگونه & زیست شناسی فیزیکی& شهر ما را تغییر می دهد!

روآرو- استفاده از مواد شیمیایی مدرن به عنوان نمونه ای از زندگی شهری در سال های اخیر بسیار رایج شده است. می توانید نزدیک خیابان “شریانی” یا در “قلب” شهر بزرگ باشید. می توانید در یکی از «مراکز روانی» شهر ورزش کنید یا در پارکی به نام «ریه های شهر» ورزش کنید. استفاده از چنین مثال هایی نشان دهنده دینی است که در نگاه ما به شهر وجود دارد.

به گزارش فرارو، از نظر تاریخی، این دیدگاه به ما کمک کرده است تا مشکلات شهری را حل کنیم. امروزه که شهرهای جهانی با چالش های جدیدی روبرو هستند، تقاضا برای مناطق شهری جدید در حال افزایش است. اثرات تغییرات آب و هوایی، مانند گرم شدن زمین، چالشی مستقیم برای شهرها ایجاد می کند. علاوه بر این، تغییرات آب و هوایی مهاجران را مجبور به ورود به شهرها می‌کند که این امر نیز باعث خرابی زیرساخت‌های شهری می‌شود. بنابراین بیایید نگاهی بیندازیم که چگونه استراتژی های بیولوژیکی می توانند شهرها را به گونه ای تعریف کنند که بتوانند با این چالش ها مقابله کنند.

شهر شبیه یک بدن است!

در طول قرن های 17 و 18، درک گردش خون و سایر عملکردهای بدن مشاهده شد. این تجربه به الهام بخشی برای زندگی شهری تبدیل شده است زیرا در مناطق شهری به راحتی می تواند بر عملکرد قسمت های مختلف بدن تأثیر بگذارد. تصویر زیر منظر شهری مهندس نظامی ایتالیایی فرانچسکو دی جورجیو مارتینی (1439-1501) را نشان می دهد.

او بر این باور است که شهرها باید از مرکز دولت در «رأس» تخلیه شوند. دولت ها با گرفتن یک موقعیت بالا – به عنوان مثال و گاهی اوقات فیزیکی – می توانند به درستی از خود محافظت کنند و از شهرهای دیگر مراقبت کنند. به گفته دی جورجیو مارتینی، معبد باید در “قلب” شهر باشد تا روح خود را بیاورد و میدان باید در “شکم” باشد تا غریزه شهر را به ارمغان بیاورد و مردم را با هم مخلوط کند.

شهرهای بی شماری در قرون وسطی و رنسانس به عنوان خانه هایی بر روی تپه ها ساخته شدند. اما این نوع ایدئولوژی شهری در قرن بیستم زمانی به اوج خود رسید که شهر فرانسوی-سوئیسی لوکوربوزیه پیشنهاد کرد که شهر را با “سر” قاطع استقلال از منطقه ببینند.فضا و صنعت “مو”. این استراتژی از پایتخت های جدید مانند برازیلیا (برزیل) و چاندیگار (پایتخت شمال هند) پشتیبانی می کند.

از لحاظ تاریخی، بسیاری از برنامه ریزان از مفهوم درک بدن برای ایجاد شهرها استفاده کرده اند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می شود، هنرمند مشهور پیر روسو، شهر نانت فرانسه را با اثری از “ذهن” و “رها کردن” اشیا و افراد به مکانی دیگر خلق کرده است.

اما چنین افکار بیولوژیکی و علمی می تواند روابط خوب را نیز ارتقا دهد. به عنوان مثال، در طول طاعون قرن هفدهم در فلورانس و رم، زاغه‌ها پست، جاذب و حتی عامل بیماری تلقی می‌شدند. در نتیجه آنها در بیمارستانی دور از شهر بستری شدند، حرکتی که پزشکان آن زمان آن را با عمل جراحی برای برداشتن بخشی از بدن فلج مقایسه کردند.

سلول های شهر

کشف سلولی متأخر شباهت های زیادی را در شهر در قرن بیستم ایجاد کرد. نمودار زیر چشم انداز ایالت نیویورک را نشان می دهد که توسط برنامه ریز اجتماعی هنری رایت در سال 1926 نقاشی شده است. این نمودار “بافت” توسعه در شهر را در نظر می گیرد که به گروه هایی از جنگل ها اجازه می دهد بازی کنند و به سلامت و رفاه شهر کمک کنند. ساکنان.

برای هنرمند مشهور فنلاندی-آمریکایی الیل سارینن، جوامع سالم مانند سلامت روان هستند، اما این ایده جنبه دیگری نیز دارد. سارینن معتقد است که محله های فقیر نشین شهری را می توان درست مانند سرطان خون درمان کرد. این باور به این معناست که با «بریدن» و انتقال آنها به خارج از شهر در وسط، می توان مکان را «بازسازی» کرد. این عقیده باعث می شود که فقرا و اقلیت بار سنگین این تفکر را تحمل کنند.

طبیعت گرایی شهری جدید

جفری وست، دانشمند معروف، در کتابی که در سال 2017 منتشر شد، اشاره می کند که قوانین مخفی چرخه زندگی گیاهان و حیوانات باید بر تمام جنبه های شهر ما حاکم باشد. چنین نظریه هایی نشان می دهد که چگونه طبیعت گرایی هنوز در برنامه ریزی شهری قرن بیست و یکم تأثیرگذار است. برای اطلاعات بیشتر می‌توان به مفهوم «شهر هوشمند» نگاه کرد که در آن عملکرد شهر در حوزه‌هایی مانند حمل‌ونقل عمومی و مصرف برق به خوبی مورد توجه قرار گرفته است. طبیعت گرایی را می توان برای «هوشمند کردن شهر»، بهبود خدمات دولتی و سلامت مردم و ایجاد علائمی مانند پیاده روی و سلامت به کار برد.

لوک شوایتن، معمار مدرن بلژیکی، مفهوم «شهر زنده» را در طراحی «شهر گیاهی» تکمیل کرده است. به گفته شوایتن، شهرها باید نه با داده ها، بلکه توسط محصولات اکوسیستم محلی ایجاد شوند. این به معنای کاشت یک درخت طبیعی و سپس ایجاد محیطی در اطراف آن است. نظریه شوایتن منعکس کننده شیوه های باستانی شهرهایی مانند صنعا در یمن است. جایی که ساختمان های بلند از گل ساخته شده اند که ماده ای بادوام و مناسب برای هوای گرم شهری است. Schweinen پا را فراتر گذاشته و با حذف تولیدکنندگان کوچک به تولیدکنندگان شغل می دهد.

روی هم رفته، افکار طبیعت گرایانه مجموعه ای قدرتمند از ایده های شهر ایده آل آینده را در اختیار ما قرار می دهند. اما مانند طبیعت گرایی قرن هفدهم، دو چیز کاملاً متفاوت وجود دارد، امروز هم همینطور است. به عنوان مثال، نتیجه شهر هوشمند، نویدهای بزرگی برای مردم دارد، اما واقعیت این است که حتی چنین ایده‌هایی برای شرکت‌های بزرگ و فناوری امیدوارکننده‌تر است. ادرار قدیمی. علاوه بر این، مانند هر کاربرد دیگر علم، تفکر طبیعت گرایانه در شهرهای مدرن باید تضمین کند که قبایل ضعیف، محافظت نشده و حامی هستند. اما گسترش جهانی ویروس کرونا دلیل دیگری برای هدایت بهتر در برنامه ریزی شهری فراهم می کند. دیدن شهر به عنوان یک کالای زنده، پلیس را در موقعیت بهتری برای جلوگیری از انتشار این بیماری در مناطق شهری قرار می دهد.

منبع: مصاحبه

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو