راز زندگی در جهنم آیا می‌توانست میلیون‌ها سال پیش روی زهره بوده باشد؟

یک مطالعه جدید نشان می دهد که زهره همیشه برای حضور اقیانوس ها بسیار گرم و ناسالم بوده است. شاید دنیا به دلیل ویژگی هایی که دارد هدف وسوسه شکارچیان خارجی نباشد.

در سال های اخیر، دانشمندان به طور فزاینده ای زهره را به عنوان یک سیاره قابل سکونت در نظر گرفته اند. به عنوان مثال، مطالعات علمی نشان داده اند که زهره در حال حاضر اقیانوس های بزرگ و جوهای کوچکی دارد که ممکن است هزاران سال دوام بیاورند.

البته زهره امروزه به جهنم معروف است. سطح آن به اندازه استخوان خشک است و آنقدر گرم است که به راحتی ذوب شود. اما برخی از دانشمندان استدلال کرده اند که حیات زهره، اگر همیشه وجود داشته باشد، هنوز هم می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. به عنوان مثال، این اثر می تواند 30 متر (50 کیلومتر) بالای سطح زهره، از ابرها، جایی که دما و ارتفاع شبیه دریای مورد علاقه ما است، ردیابی کند.

با این حال، تحقیقات جدید آب سرد برای همه انتظارات است.

مدل دوگانه از ونوس قبلی

مانند تمام دنیاهای تازه متولد شده، زهره جوان بسیار گرم بود – دمای زمین روی اقیانوس با آب گرم بود. بنابراین آب تقریباً تبخیر شده و شرایط سونا در مقیاس سیاره ای ایجاد شده است.

مدل‌سازی‌های قبلی برای حیات نشان داده است که زمین به اندازه‌ای خنک می‌شود که آب را روی سطح نگه دارد. این به لطف ابرها اتفاق می افتد که نور خورشید بیشتری را در منطقه نشان می دهند. بنابراین قرار گرفتن در معرض جوانی و آفتاب نیز یکی از مزایای آن است. در اوایل روز، خورشید تنها 70 درصد روشن تر از الان بود.

در مطالعه جدیدی که به صورت آنلاین در 13 اکتبر در مجله Nature منتشر شد، دانشمندان به رهبری دانشمند فوق دکتری مارتین توربت از رصدخانه نجوم ژنو در سوئیس، آب و هوای زهره باستان را با استفاده از مدل جدید شبیه سازی کردند. و به نتایج متفاوتی می رسند.

توربت و تیمش مشاهده کرده اند که وقایع زهره جوان باعث می شود آب و هوا به زمین که تاریک است حرکت کند و تأثیر منفی بر زندگی داشته باشد. (زمین تاریک نیمکره ای از زمین است که نسبت به هر نیمکره دیگری از خورشید دورتر است.)

این آب و هوا نه تنها تحت تأثیر خورشید قرار نگرفت، بلکه زهره را از گلخانه گرم می کرد و گرمای زیادی ایجاد می کرد. بنابراین زهره هرگز آنقدر سرد نیست که باران ببارد و رودخانه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها تشکیل شوند.

اخترشناسان جیمز کستینگ و چستر هارمن از دانشگاه ایالتی پن و مرکز تحقیقات ایمز ناسا در مقاله‌ای در همین شماره مجله نیچر نوشتند: “اگر نویسنده درست بگوید، زهره همیشه به تمام معنا در جهنم است.”

مطالعه عمیق‌تر مکان زهره می‌تواند تا حدودی آب و هوای قبلی آن را روشن کند. برای مثال کستینگ و هارمن به ناحیه تغییر شکل یافته زمین به نام “تسارای” اشاره می کنند که تصور می شد شبیه سنگ های قاره ای زمین است.

کاستینگ و هارمن می نویسند: «در دنیای ما، چنین سنگ هایی با فرآیندهای دگرگونی (که در آن کانی بدون ذوب تغییر شکل می دهد) تشکیل می شوند. این فرآیند در حضور مایع رخ می دهد. اگر تراس‌ها فقط بازالت بودند، مانند صخره‌های دریایی معمولی، برای ساختن آن‌ها به آب زیادی نیاز نداشتند، و به همین ترتیب ایده توربت و همکاران.

ماموریت جدید ناسا “Veritas” نشان دهنده انتشار ناهید، علوم رادیویی، InSAR، توپوگرافی و طیف سنجی است و قرار است در سال 2028 آغاز شود. کستینگ و هارمن معتقدند که فرود برای ارائه داده هایی که با فرود روی سطح زهره بازیابی می شود به دانشمندان نیاز خواهد داشت. .