مغز انسان ده برابر بیشتر از بقیه بدن انرژی مصرف می کند و به طور متوسط 20 درصد سوخت ما را در حالت استراحت مصرف می کند. حتی زمانی که فردی در کما یا مرگ مغزی است، تنها دو تا سه برابر انرژی کمتری توسط مغز مصرف می شود. این راز علوم اعصاب انسان است: چرا بدن ضعیف هنوز به انرژی بیشتری نیاز دارد؟ اکنون یک مطالعه جدید نشان می دهد که مقدار کمی انرژی در نورون های مغز ما وجود دارد.
وقتی مغز سیگنال‌هایی را به نورون‌های دیگر می‌فرستد، این کار را با «سیناپس» یا یک تفاوت کوچک بین آنها انجام می‌دهد.
ابتدا، نورون پیش سیناپسی، خوشه هایی از “وزیکول” را به انتهای دم خود، نزدیکترین به سیناپس، می فرستد. سپس این وزیکول‌ها انتقال‌دهنده‌های عصبی را از نورون‌ها جذب می‌کنند و به‌عنوان پوششی عمل می‌کنند که پیام ارسالی را نگه می‌دارد.
سپس این دسته‌ها به لبه نورون منتقل می‌شوند، جایی که به غشاء متصل می‌شوند و انتقال‌دهنده‌های عصبی خود را در شکاف سیناپسی آزاد می‌کنند.
وقتی به این نقطه می رسیم، فرستنده ها به گیرنده های سلول «پس سیناپتیک» متصل می شوند و به این ترتیب پیام ها را منتقل می کنند.
ما قبلاً می دانیم که مراحل این روش ساده به انرژی زیادی نیاز دارد، به خصوص وقتی صحبت از همجوشی وزیکول باشد. پایانه های نزدیک به سیناپس نمی توانند مولکول های انرژی را ذخیره کنند. به عبارت دیگر، آنها باید به یکدیگر متصل شوند تا زبان الکترونیکی مغز را تشکیل دهند.
بنابراین منطقی است که مغز به طور معمول انرژی زیادی مصرف می کند. اما چه اتفاقی برای سیستم خواب می افتد؟
برای پاسخ به این سؤالات، دانشمندان چندین آزمایش انجام دادند. آنها دریافتند که وزیکول ها به انرژی بیشتری نیاز دارند حتی اگر پیام های عصبی منتقل نمی شوند. پمپی که وظیفه مکش فرستنده ها را بر عهده دارد هرگز استراحت نمی کند و نیاز به برق ثابت دارد.
با توجه به سیناپس های زیاد در مغز انسان و وجود صدها ترمینال که همگی به انرژی دائمی نیاز دارند، میزان مصرف سوخت حتی در حالت خواب نیز افزایش می یابد.
دانشمندان معتقدند این تنها راهی است که مغز از انرژی در خواب استفاده می کند. آنها همچنین می‌خواهند در مورد انواع مختلف نورون‌هایی که از انرژی‌های مختلف با روش‌های متفاوت پاسخ به فرآیندها استفاده می‌کنند، بیاموزند.
