اجداد ناشناس مانند خرس روی پاهای خود راه می رود – زومیت

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ردپاهای مبهمی که در تانزانیا دیده می‌شود، نشان‌دهنده تفاوت قابل‌توجهی در کیفیت راه رفتن است، زیرا هنگام راه رفتن یک پا از روی پای دیگر عبور می‌کند.

اولین شواهد دال بر راه رفتن صحیح انسان نماها (گروهی که شامل انسان ها، اجداد ما و نزدیک ترین خویشاوندان ما می شود) ردپایی است که در سال 1978 در لائوتولی، شمال تانزانیا یافت شد. قدمت این ردپاها به 66.3 میلیون سال پیش برمی گردد و تحقیقات قبلی نشان داده است که از جنوب کپی شده اند.Australopithecus afarensis) ایجاد شده.

جنوب گونه ای است که یکی از رقبای اصلی اجداد صالح تبار انسان به حساب می آید و لوسی معروف 2.3 میلیون ساله نیز همین گونه است. سایر ردپاهای یافت شده در منطقه A در نزدیکی سال 1976 نامشخص است.

یک احتمال این است که این ردپاهای غیرمعمول (پنج تا پشت سر هم) توسط یک فرد ناشناس منتشر شده باشد. احتمال دیگر این است که رد پا توسط خرسی که روی پاهایش راه می‌رود ایجاد شده است. ردپای غیرمعمول Laetoli A هرگز کشف نشده است. اخیراً دانشمندان این ردپاها را به دقت بررسی کرده و با رد پای انسان، خرس و شامپانزه مقایسه کرده اند تا ناشناخته ها را حل کنند.

الیسون مک ناتون، مدیر نویسندگی و زیست انسان شناس در دانشگاه ایالتی اوهایو، می گوید:

یکی از اولین مشکلات عمده در آغاز این مطالعه، یافتن ردپای اصلی Laetoli A از اولین کشف بود. ما می ترسیدیم که قرار گرفتن در معرض آفتاب و ده سال باران، مغز استخوان اولیه را از بین ببرد. خوشبختانه، زمانی که دانشمندان برای بررسی مجدد به لائوتولی بازگشتند، متوجه شدند که باران خاک نزدیک ردپاهای قدیمی را شسته است، اما ردپاها حفظ شده است.

دانشمندان این ردپای سه بعدی را تمیز، اندازه گیری، عکسبرداری و بررسی کردند. مکنات گفت: با نگاهی به کل ردپای A بلافاصله می بینیم که آنها گسترش یافته اند و با سایر ردپاهای یافت شده در لائوتولی تفاوت دارند.

مکنات و همکارانش با مرکز نجات و توانبخشی خرس سیاه در لیم، نیوهمپشایر شریک شده اند. آنها چهار خرس سیاه و سفید جوان را در منطقه ای پیدا کردند که پاهای او شبیه به ردپای Laetoli A بود. دانشمندان از آبمیوه یا آبمیوه برای ترغیب خرس ها برای بلند شدن و راه رفتن روی پاهای خود در مسیر گل آلود استفاده کردند تا پاهای خود را دنبال کنند.

دانشمندان دریافته اند که رد پای Laetoli A بیشتر شبیه رد پای انسان است تا خرس. جرمی دیسیلوا، مدیر تحقیقات، گفت:

وقتی خرس ها راه می روند، قدم های گسترده ای برمی دارند و به این سو و آن سو تلو تلو می خوردند. آنها نمی توانند همانطور که در ردپاهای ناحیه A دیده می شود راه بروند زیرا عضلات شکم و زانو به آنها اجازه حرکت و تعادل نمی دهد.

_{لائوس A3 Footprint (چپ) و Laotian G1 Footprint (راست)}

علاوه بر این، پاهایی که در معرض دید نیستند، بهتر از پای کلاغ روی خرس به نظر می رسند. انگشتان پا و پاها شکلی شبیه بادبزن دارند و انگشتان باریکی دارند، در حالی که رد پای Laetoli A مانند رد پای انسان مربعی با انگشتان بزرگ و مشخص و انگشتان پهن است.

محققان همچنین بیش از 50 ساعت ویدئو از حیوانات وحشی سیاه جمع آوری کردند. خرس ها کمتر از یک درصد از کل زمان دیده شده روی پاهای خود حرکت می کنند، بنابراین بعید است که رد پای خرس در Laotoli A یافت شود. به خصوص با توجه به اینکه هیچ راهی برای نشان دادن چهار دست و پا راه رفتن حیوان پیدا نشده است. علاوه بر این، دانشمندان خاطرنشان کردند که اگرچه هزاران فسیل حیوانی در لائوتولی پیدا شده است، اما هیچ کس با خرس مرتبط نیست.

البته ردپای Laetoli A با ردپای یک انسان نما شناخته شده نیست. این ردپاها غیرمعمول و کوتاه هستند و پاهایی که آنها را تشکیل می دهند ممکن است انگشت بزرگی داشته باشند که شبیه انگشت شست یک تکه کاغذ است که می تواند اجسام را در خود نگه دارد.

_{برترین نقشه ردپاها در منطقه A Laitoli در تانزانیا یافت می شود}

به طور کلی مکنات و همکاران.A. afarensis) ایجاد شد. مکنات می گوید:

خط Laotian One یکی از دقیق ترین شواهد در پیشینه فسیلی انسان زایی است که نشان می دهد چندین گونه انسانی در یک منطقه به طور همزمان وجود دارند. باور کردنی نیست که رد پای طراح در سراسر مناظر و مردم دیده شود A. afarensis یافت.

با این تفاوت که این مرد متواضع راه رفتن غیرطبیعی و چهارپایی دارد که هر پا از وسط بدن تا جلوی پای دیگر عبور می کند. مکونات توضیح می دهد:

توانایی این فرد در راه رفتن به صورت ضربدری دلیل دیگری بر این است که رد پای Laetoli A توسط انسان ایجاد شده است. نخستی‌ها، مانند شامپانزه‌ها، که بیشتر چهار اندام خود را راه می‌روند، سازگاری‌های آناتومیکی لازم را در ران‌ها و زانوها ندارند تا هنگام عبور از بدن و ایستادن روی پای دیگر، تعادل برقرار کنند. اگرچه اکثر مردم از خیابان عبور نمی کنند، اما گاهی اوقات عبور می کنند. این پیاده روی می تواند به عنوان یک ایده برای کمک به راه رفتن در مکان های ناهموار یا لغزنده استفاده شود.

با این حال، عبور از مسیرها ممکن است به دلیل برابری انسان نباشد. به گزارش مکنات:

یکی از گزینه ها این است که این شخص خاص در جهت دیگری قدم بزند. همچنین ممکن است این گونه ناشناخته به این شکل تغییر کرده باشد. از طریق کشف بسیاری از مجهولات می توانیم به این سؤالات به وضوح پاسخ دهیم.

دانشمندان قصد دارند Laetoli A را کاوش کنند. او گفت: “ردپای دیگر این شخص یا افراد مشابه می تواند به ما درک بهتری از نحوه سفر آنها در جهان و نحوه مشارکت آنها بدهد.”

این یافته ها در مجله Nature منتشر شده است.